1908-1918 arasi Türkiyenin kaderine hakim olan Ittihat ve Terakki Partisi, mensuplarinin bütün iyi niyet ve vatanseverliklerine karsin, ülkenin büyük bir felakete sürüklenmesine yol acti. Ittihatci zihniyete göre; iktidara sahip olmanin yolu darbe yapmaktan geciyorsa bu yapilirdi. Ya devlet basaya kuzgun lese aralarinda kullandiklari meshur bir slogandi.
Eski Ittihatcilarin bir kismi, Cumhuriyetten sonra, her ne kadar güclerini kaybetmis olsalar da devletin basina gecme arayisi icinde oldular. Bunun yolunu da Mustafa Kemal Atatürke suikast yapmada aradilar. Bu olay tarihe Izmir Suikasti olarak gecti. Eski Ittihatcilardan olusan bir kesim 15 Haziran 1926 tarihinde Izmirde Atatürkü öldürmeyi düsündülerse de suikast girisimi basarili olmadi. Sonrasinda ise bir hesaplasma dönemi basladi. Bu hesaplasmadan dönemin muhalif kesimleri önemli bir darbe aldilar. Görünen o ki bu olayda, gelismelerden haberi olmayip kendi kösesine cekilmis bircok eski Ittihatci da yargilandi, bazilari da cezalandirildi. Bu da muhtemelen, her zaman potansiyel tehlike olmanin ceremesini cekmek anlamini tasiyordu.
