Üc Otobiyografi

Meksikali yazar Mario Bellatin, deneysel otobiyografisi Büyük Camda türün yerlesik kaliplarinin disina cikiyor. Onun icin otobiyografi yazarin kendi kimligini bütünlestirdigi bir anlati degil, kendini farkli kimliklere parcaladigi bir kendinden cikis kurgusu. Bellatin Bellatini birbirine hic benzemeyen üc ayri otobiyografiye bölerek kendisini özyasamkurmacalar icinde yeniden yaratiyor.

Tenim, Isiltilida annesinin onu götürdügü hamamlarda testislerini sergileyerek hem sayisiz armagan topluyor hem de Özel Okula girmeyi basariyor. Mürsidenin Gercek Hastaliginda sehit dervis mertebesinde bir karakter oluveriyor ve kitaplarina, hayatina, sufilige dair birtakim düsler esliginde sufi toplulugunun mürsidesinin gercek hastaliginin pesine düsüyor. Modern Görünümlü Bir Karakterdeyse anlaticinin kimligi, cinsiyeti, yasi, gecmisi ve arzulari durmaksizin degisiyor, kah araba avina cikmis bir adam oluyor, kah kirk alti yasinda kukla gösterileri yapan kücük bir kiz...

Adini Duchampin ünlü calismasindan alan Büyük Cam, bosluklari ve yanitsiz kalan sorulariyla klasik bir otobiyografinin yakalayamadigi bir hakikat düzeyinde cokboyutlu bir tablo yaratiyor.

Yazmadan yazmak... bu yolda atmam gereken ilk adim, Mario Bellatin adindaki yazardan kurtulmakti.