Kör bir kus görmedigi güne kanat cirpiyor

Ben icime aglayip annemi özlüyorum...

Islak.

Sirilsiklam yildizlar yasli bir mendil kadar. Gece Kerbela Cölü, gece damlaya hasret, gece suc gibi tutsak.

Islak.

Belli ki yorgun ayna isli bir kandil kadar. Sabah Anzilha Gölü, sabahin ismi gurbet, sabah ask kadar yasak.

Islak.

Ve ben; siirin maden iscisi, hic baslamamis hayatlarin tek kaybedeni, kirilmaya meyilli, kirilmaya razi, kirilmaya alismis dik yokuslarin kadrolu hamali, ben; bir yük getirdim size; sairinden habersiz.

Iki kez kilitlenmis kapilar, kapi önlerinde titreyen sokak köpekleri, perdeleri simsiki cekilmis evler, bordrolu hayatlarina sükür kisvesiyle katlanan kalabalik yalnizliklar, anason kokan kimsesizlikler, evsiz evliler, evlenmis evsizler, tinerci cocuklar, yüksek binalar, asfalt yollar, patika yollar, yalniz yürünen yollar, yollar getirdim hic bitmeyen; siire bulanmis ama sairinden habersiz.