Demek hayat böyle iki adim ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpali bir denizdi. Tesadüflerin oyuncagi
olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardi Kullanamadiktan sonra gögsümüzü dolduran hisler ve
kafamizda kimildayan düsünceler neye yarardi Yasayisimiza ve etrafimiza sekil vermek arzusuyla
dünyaya gelmekten ise hayatin ve muhitin verdigi sekli kolayca alacak kadar bos ve yumusak olmak daha
rahat, daha makul degil miydi
Sabahattin Ali bu romaninda aslinda bütün günah ve suclarimizin sorumlusu gördügümüz seytana ayna
tutarak bizi kendi seytanimizla yüzlestiriyor.