Insan, düsünen varliktir. Basindan beri
insanlar düsündüler; analarinin, babalarinin,
arkadaslarinin, ustalarinin, hocalarinin,
önderlerinin söyledikleriyle düsündüler. Bir
seyler yanlis da olsa, o yanlislara alistilar,
yanlislari dogru bildiler, dogru bildiklerine
inanarak o yoldan gittiler.
Aralarindan bazilari farkli düsündüler;
toplumlarinin söylediklerinin dogru olup
olmadigini arastirdilar, sorguladilar, dogru
bilinen yanlislari fark ettiler, yanlislarin
dogrularini bilmek istediler.
Düsünen insanlar dogrulari buldular,
toplumlarina anlattilar. Duyduklarini
tekrarlamaya alismis cogunluk farkli
söylemlerden memnun olmadi. Dogruyu
söyleyenleri alay ederek, korkutarak,
dislayarak, bastirarak, hapsederek, döverek,
öldürerek susturmaya calistilar.
Sözü, bu iki grup insan arasindaki mücadeleyi
anlatan Kurana birakiyorum
Onlara SAllahin indirdigine uyun denildiginde
Hayir, biz atalarimizdan gördüklerimize
uyariz derler. Peki ama atalari bir sey
düsünmeyen, dogru yolu bulamayan kimseler
olsalar da mi onlara uyacaklar Bakara
170
Kisi, kendisinin iyi bir Mümin ve erdemli bir
Müslüman olup olmadigini merak ediyorsa
ahlakina bakmalidir Eger; yalan söyleyerek ve
yemin ederek insanlari aldatiyorsa, calip
cirparak ve dolandirarak birilerinin hakkini
yiyorsa, vicdani sizlamadan zulmediyor ya da
zalimi seyrediyorsa, haksizliklari ve
daletsizlikleri görmezden gelerek sorumsuzca
davraniyorsa, kaba, zorba ve vakarsiz
davranislar sergiliyorsa, sadece kendi cikarini
her seyin üstünde tutarak bencil davraniyorsa,
giybet ederek askalarinin sayginligi ve
onuruyla oynuyorsa, insanlarin arasini
aciyorsa, topluma fesat sokuyorsa, ayip arayipinsanlari kusurlariyla kiniyorsa, yaptigi iyiligi
basa kakarak karsi taraftan minnet bekliyorsa,
mal mülk ve evlatla simararak etrafindakileri
kücümsüyorsa, yardimlasmak ve paylasmak
isterken eli titriyor ve fakirlik korkusu
yasiyorsa evrensel ahlaki degerlerden uzak
demektir.