Ilk olarak Türkiye Yayinevi tarafindan yayimlanan ve Tahsin Demirayin gayretleri neticesinde hayata gecirilmis bir tarih yazimi projesi olan Canli Tarihler serisi nesredileli 80 yil oldu. Son yüz yilin kültür, sanat, düsünce ve siyasi hayatina damga vurmus portrelere dair hatiralarin fasiküller halinde yayimlandigi bu seri yakin tarihimize, kültürümüze ve memleket meselelerimize dair önemli bir kaynak olma vasfini daima korumustur. Hem arastirmacilara hem de pek cok okura ilham verecek ve ufuk acacak mahiyette bilgiler ve tecrübeler nakleden Canli Tarihler serisi, onlarca degerli isme fasiküller dahilinde yer vermistir. Bu fasiküllerin her biri vesikalar ile desteklenmis birer hatirat hüviyetindedir.
Canli Tarihlerin Büyüyenaya katilacak bu dördüncü kitabi Ikinci Abdülhamid devrinde üc tibbiyelinin hatiralarini bir araya getiriyor. Celal Muhtar Özden, Ethem Ruhi Balkan ve Kadri Rasit Anday. Hatira sahiplerinden ilki dermotofitler küf mantari üzerine yaptigi calismalariyla bilinen bulus sahibi, dünya tip literatüründe yer alan Dr. Celal Muhtar Özden 1865-1947; ikincisi Kuleli Askeri Tibbiye Idadisi mezunu Ethem Ruhi Balkan 1873-1949, mesleginden ziyade gazeteciligi, yazarligi ve siyasi kimligi ile taninmaktadir. Jön Türk hareketi icinde yer almis, Cenevrede, Londrada, Kahirede Osmanli gazetesini Filibede Rumeli Telgraflari, Rumeli ve Balkan gazetelerini, Sofyada Resimli Balkan ve Ciftci Bilgisi dergilerini cikarmis, hapisler, sürgünlerle gecen bir hayatin sahibi. Ücüncü hatira sahibimiz Türkiyenin ilk cocuk hastaliklari uzmanlarindan Kadri Rasit Anday 1875-1949. Sair Melih Cevdet Andayin büyük amcasi olan Kadri Rasit 1915te kurulan Darülfünun Tip Fakültesinde ilk Cocuk Hastaliklari Kürsüsünün basina getirilmis, calismalari ve yayinlariyla ilk akademik Türk pediatridir.
Bu üc önemli sahsiyetin en dikkat ceken özelligi, Ikinci Abdülhamid dönemine yasamis olmalari ve hatiralarinda Ikinci Abdülhamide oldukca genis bir yer vermeleridir. Söz konusu dönem, siyasi ve toplumsal degismenin hiz kazandigi, ayni zamanda Ikinci Abdülhamidin yönetim anlayisina karsi siyasi muhalefetin giderek arttigi bir sürec olarak öne cikar. Bu eserde bir araya gelen üc isim, dönemin muhalif rüzgarlarini benimsemis ve hatiralarinda da bu muhalif duruslarini yansitmislardir.
